เมื่อเรารักใครสักคน ก็อยากที่จะคบกับคนคนนั้นไปนานๆ ผมเชื่อว่า ไม่มีใครอยากหาแฟนใหม่อยู่เรื่อยๆ หรอกครับ ยิ่งถ้าเจอคนที่ใช่แล้ว ก็อยากที่จะหยุดชีวิตที่คนคนนั้น แต่เรื่องของความรักมันบังคับกันไม่ได้ แม้เราจะรักเขาเพียงไหน แต่ถ้าเขาหมดรักเรา หรือรู้สึกว่าเราไม่ใช่อีกแล้ว เขาก็ต้องไป ทิ้งให้เราเป็นได้แค่แฟนเก่าเท่านั้นเอง แต่เรื่องราวของผมมันซับซ้อนยิ่งกว่านั้น เพราะผมต้องเป็นแฟนเก่าซ้ำแล้วซ้ำเล่า กับเธอคนเดิม
ผมชื่อ “ตั้ง” เคยมีแฟนชื่อ “พลอย” เราเพิ่งเลิกกันไป ด้วยเหตุผลของเธอที่ว่า เราเป็นเพื่อนกันดีกว่า เพราะตอนเป็นแฟนเราทะเลาะกันบ่อยมาก ไม่ค่อยมีความสุขเท่าใดนัก แต่เธอก็บอกว่าเธอรักผมมาก แม้ไม่ได้เป็นแฟน ก็อยากที่จะเป็นเพื่อนสนิทกันตลอดไป ผมก็รักเธอมากเช่นเดียวกัน จึงทำให้ผมยังคงยอมคบกับเธอ แม้ว่าต้องเปลี่ยนจากแฟน เป็นเพื่อนสนิทก็ตาม และก็ได้แต่หวังว่า วันหนึ่ง เราอาจจะกลับมาเป็นแฟนกันได้เหมือนเดิม ผมจึงเลือกที่จะอยู่ใกล้เธอไปเรื่อยๆ แบบนี้ดีกว่า
หลังจากที่เราเลิกกัน เราก็ยังคงเจอกันเกือบทุกวัน ยังไปกินข้าว ไปเดินเล่นกันเหมือนก่อน พอเจอเพื่อน หรือคนรู้จักก็มักจะถามว่า “อ้าว เลิกกันแล้วไม่ใช่หรือ” เธอก็จะตอบคนที่ถามไปว่า“เลิกกันแล้วไง นี่เป็นเพื่อนกันแล้ว” ผมได้ฟังอย่างนั้นก็ได้แต่ยิ้มๆ ทั้งที่ในใจรู้สึกแย่อย่างไรบอกไม่ถูก แน่นอนว่าเมื่อเป็นเพื่อนกัน ผมก็จะไปปิดกั้นโอกาสที่เธอจะได้เจอคนใหม่ๆ ไม่ได้ เมื่อมีคนมาชอบเธอ หรือมาจีบเธอ ก็จะชอบถามเธอว่าผมเป็นใคร เพราะเห็นอยู่ด้วยกันบ่อยๆ เธอก็จะตอบไปว่า “เป็นแฟนเก่า ตอนนี้เป็นเพื่อนสนิทกัน” ผมฟังเธอพูดแบบนี้มาเป็นสิบๆ ครั้ง แม้ต้องเจ็บ แต่ก็ยังคงหวังว่าจะได้กลับมาเป็นแฟนกัน จนกว่าเธอจะมีแฟนใหม่ไปเป็นตัวเป็นตน และคบกันได้ดี
ในที่สุด วันที่ผมกลัวก็มาถึง เมื่อวันหนึ่ง เธอมาบอกกับผมว่าให้ไปกินข้าวกับเธอ เธอจะพาไปรู้จักแฟนใหม่ของเธอ ทั้งที่ในใจของผมไม่อยากไปเลย แต่ก็เห็นกับว่าเธอให้ความสำคัญกับผมเสมอ ก็เลยต้องไป เมื่อเธอคบกับแฟนใหม่ไปได้สักพัก เธอกับเขาก็เกิดทะเลาะกันเรื่องผม เพราะแฟนใหม่ของเธออยากให้เธอห่างจากผม แต่เธอก็บอกผมว่าเธอทำไม่ได้ คงทำได้แค่เจอกันน้อยลงบ้างเท่านั้น เพราะผมเป็นคนสำคัญ และเธอคงอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีผม ผมไม่รู้ว่าจะเชื่อคำพูดเธอได้แค่ไหน แต่ก็ยอมเธอเสมอ
ต่อมาไม่นาน เธอทะเลาะกับแฟนใหม่คนนั้นถึงขั้นมีปากเสียงกันรุนแรง เธอร้องไห้ฟูมฟายมาหาผม ผมได้แค่กอดเธอไว้ และปลอบใจ นั่งฟังเธอระบายความในใจ คำพูดหนึ่งของเธอที่ผมจำได้ดีก็คือ “ไม่มีใครดีเท่าตั้งเลย พลอยไม่อยากมีใครแล้ว” คำพูดนั้น ทำให้ผมมีความหวังขึ้นมาอีกครั้งว่าเราจะได้กลับมาคบกันใหม่ ผมดูแลเธออย่างดี ทำทุกอย่างเหมือนตอนที่เรายังคบกัน จนผมคิดว่าเรากลับมาคบกันแล้วเสียอีก
แต่แล้ววันหนึ่ง ก็มีผู้ชายคนหนึ่งมาตามจีบเธอ แล้วเธอก็ดูจะปลื้มผู้ชายคนนั้นเหมือนกัน อีกไม่นานต่อมา เธอก็คบกับคนนั้น ผมแทบจะเป็นบ้า ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร เพื่อนๆ ก็บอกให้เลิกยุ่งกับเธอ เพราะเธอทำกับเราขนาดนี้ แต่ในใจของผมยังคงรักพลอยมาก ในที่สุด ผมก็ยังคงอยู่ในสถานะเดิม คือเป็นอะไรก็ได้ ขอแค่ยังคงมีพลอยอยู่ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะต้องเป็นแบบนี้อีกนานแค่ไหน
จากวันที่เราเลิกกัน เวลาผ่านมาถึง 4 ปี แม้ว่าพลอยจะคบๆ เลิกๆ กับคนนั้นคนนี้ แต่เธอก็ยังไม่เคยคิดที่จะกลับมาคบกับผม และถึงผมจะรู้ตัวดีว่าเป็นได้แค่แฟนเก่า ไม่มีทางจะกลับไปคบกันได้อีก แต่ก็ยังคงยอมอยู่ข้างๆ พลอยเสมอ และก็ไม่เคยหมดหวังว่าวันหนึ่ง แฟนเก่าคนนี้ จะได้เป็นแฟนใหม่ของเธอ
— จบบริบูรณ์ —
